ثابت شده که اکثر ورزشکاران از روی حس کنجکاوی و حتی در حین تمرینات عادی اقدام به مصرف این داروهای غیر مجاز و مصیبت بار می کنند و اگر کسی باشد که در مورد خطرات و عوارض این داروها با دلایل و مدارک سخن بگوید میزان مصرف کاهش می یابد زیرا ورزشکار حاضر نخواهد بود یک عمر اتهام و بدنامی و عوارض کشنده این داروها را بر خوشی لحظه ای قهرمانی در اثر مصرف این داروها ترجیح دهد. اصولا اولین سوالی که برای هر فرد مطرح می شود این است که چرا ورزشکاران از این داروها استفاده می کنند و به کدام داروها،محرک و دوپینگی اطلاق می شود؟
مردم عادی و تماشاگرانی که به ورزشگاه و استادیوم ورزشی می آیند تا بیشترین احساسات و تشویق های خود را نثار قهرمانان کنند هرگز از عمق و اندازه رقابت سهمگینی که در میدان ورزشی جریان دارد آگاه نیستند.آنچه که در صحنه یک رقابت ورزشی می گذرد هیچ چیزی کمتر از یک جنگ واقعی و تمام عیار ندارد،جایی که چند سانتیمتر، چندکیلو، چندگرم و چند ثانیه اختلاف می تواند یکی را قهرمان و دیگری را مغلوب کند، یکی را به اوج و دیگری را به حضیض برساند و اینجاست که معلوم می شود چرا شعار " پیروزی به هر قیمت " هدف ورزشکاران قرار می گیرد و مصرف انواع داروهای زیان بخش و مهلک رواج می یابد.
