اگر تصمیم دارید با مصرف چای سبز با چاقی و اضافه وزن خداحافظی کنید، باید برای مصرف آن در طول روز برنامه ریزی داشته باشید و از مصرف این نوشیدنی گیاهی بدون برنامه پرهیز کنید.
بهترین زمان برای نوشیدن چای سبز به منظور کاهش وزن، 2 ساعت پس از صرف غذا در وعده های غذایی است. به این ترتیب شما علاوه بر آنکه از خواص درمانی چای برای کاهش وزن بهره می برید، خللی در میزان جذب آهن به وجود نمی آورید؛ زیرا چای سبز همانند چای سیاه موجب کاهش جذب آهن موجود در غذا می شود.
تمرینات ایروبیک یا هوازی از حرکات ریتمیک و متناوب ماهیچه ای بهره برده و ضربان قلب و تنفس را در در مدت زمانی خاص بالا می برد.
نمونه های ساده این ورزش شامل: پیاده روی، دو، شنا، دچرخه سواری، کوه نوردی پله ای، اسکی در مناطق کوهستانی، اسکیت، انواع کلاسهای رقص و قالبهای مختلف تنیس به صورت متناوب ( راکت بال، اسکواش) می باشد.
باید به این مساله توجه کرد که که تمرینات ایروبیک می بایست در قالب خاص خود انجام شود که البته به هدف و شرایط فیزیکی شما، سوابق بیماری و وضعیت جسمانیتان نیز بستگی دارد.
هرچند که در مجموع ایدهء اینکه ورزشهای مختلفی انجام دهیم، فکر جالبیست - به عنوان مثال تعادل و توازن برقرار کردن میان تمرینات و ورزشهای متناسب با شرایط جسمانی فرد بهترین شیوه انجام ایروبیک می باشد، این استراتژی مصدومیت های پیاپی را کاهش و بروز آنها را تقلیل می دهد و موجب می شود که در موقعیتها و شرایطی که فرد فعالیتهای زیاد بدنی انجام میدهد توازن و بالانس بیشتری در حرکات ماهیچه ها برقرار گردد، که این امر موجب لذت بردن بیشتر فرد نیز می شود.
وقتی صحبت از کاهش وزن می شود، همه ی تمرین ها تأثیر یکسانی ندارند و با این وجود که یک تمرین سالم روتین حرکات زیادی را شامل می شود، بعضی فعالیت ها برای سوزاندن کالری نسبت به سایرین بسیار کارآمد تر هستند. با در نظر گرفتن این که شما باید ۳۵۰۰ کالری بسوزانید تا تنها ۱ پوند ( ۴۵۳ گرم ) از دست بدهید، تمرین انتخابی شما می تواند تفاوت بزرگی در سریع یا آهسته تر بودن نتیجه ی دلخواه رقم بزند.
این نکته بسیار حیاتی است که تنها راه سوزاندن چربی بدن، سوزاندن کالری بیشتر نسبت به کالری دریافتی شما از غذا خوردن است.
اخیرا" در یک تحقیق اجرا شده توسط استادان مرکز پزشکی دانشگاه دوک، نشان داده شد که تمرین هوازی بیشترین کالری را می سوزاند و در کاهش وزن، تمرین قدرتی را کنار می زند. شرکت کننده های این تحقیق به ۳ گروه تقسیم شده بودند: گروه تمرین هوازی، گروه تمرین قدرتی و گروه ترکیبی هوازی – قدرتی که دو برابر سایرین تمرین می کردند. آن ها متوجه شدند، گروه هوازی که بیشتر روی تردمیل یا دستگاه الیپتیکال تمرین کردند، با وجود مدت زمان کوتاه تر، وزن و چربی یکسانی نسبت به گروه ترکیبی هوازی – قدرتی از دست دادند. گروه قدرتی کمترین میزان کاهش وزن را تجربه کردند.
تیروئید و نقش آن در بدنسازی و میزان چربی بدن
خوب گوش کنید چون این مطلب قصد فاش کردن ناشناخته ها ویا بهتر بگویم اسرار واقعی در ارتباط با هورمون تیروئید را دارد. تیروئید تکه ای از جدول (پازل) چربی سوزی است که نادیده گرفتن آن حتی بدنسازان حرفه ای را نیز در زمان مسابقه با مشکل مواجه می سازد. در حقیقت با عضلات صاف روی صحنه مسابقه آمدن اولین ترس هر بدنسازی است که تجربه ورود بر روی سن مسابقات را با عضلات ستبر داشته است. خطاب کردن یک بدنساز به داشتن عضلات صاف به مثابه بزرگ ترین توهین برای یک بدنساز تلقی می شود. باید از یافته های جدید در خصوص تحریک هورمون تیروئید که از آن به عنوان ۳-T نام برده می شود متشکر باشیم . با این تفاسیر هراس از صاف به نظر رسیدن عضلات محو خواهد شد. چون که ۳T پروسه چربی سوزی را به سطحی بسی فراتر از استاندارد های ترموژنیک خواهد رساند. قبل از اینکه وارد جزئیات در ارتباط با اینکه چطور فرمولاسیون شگفت انگیز ۳T بوجود آمد بشویم نیازمند فهم بیشتر در خصوص نحوه عملکرد غده تیروئید هستیم . بدین شکل خواهیم دانست که چطور هورمون تروئید در بدن کار می کند.
سینتول چیست؟
تذکر:این دارو داروی مناسبی جهت افزایش حجم عضله نیست و اصلا از آن استفاده نکنید و این مطلب فقط جهت اطلاع ارائه میگردد.
۸۵ درصد از دارویی که شما آن را با نام سینتول می شناسید از تری گلیسریدی روغنی با زنجیره های متوسط، ۷٫۵ درصد آن نیز از داروی بی حس کننده موضعی موسوم به لیدوکائین و بالاخره ۷٫۵ در صد از آن نیز از «بنزیل الکل» تشکیل یافته است
این دارو به صورت عضلانی و در عمق عضلات تزریق می شود. با تکرار تزریق این ماده در عضله مورد نظر حجم زیادی از مایع روغنی وارد عضله شده و با التهابی که در محل تزریق ایجاد می کند منجر به افزایش شدید و فوری حجم عضلانی می شود به گونه ای که گویا بالنی را از هوا پر کرده باشند
ثابت شده که اکثر ورزشکاران از روی حس کنجکاوی و حتی در حین تمرینات عادی اقدام به مصرف این داروهای غیر مجاز و مصیبت بار می کنند و اگر کسی باشد که در مورد خطرات و عوارض این داروها با دلایل و مدارک سخن بگوید میزان مصرف کاهش می یابد زیرا ورزشکار حاضر نخواهد بود یک عمر اتهام و بدنامی و عوارض کشنده این داروها را بر خوشی لحظه ای قهرمانی در اثر مصرف این داروها ترجیح دهد. اصولا اولین سوالی که برای هر فرد مطرح می شود این است که چرا ورزشکاران از این داروها استفاده می کنند و به کدام داروها،محرک و دوپینگی اطلاق می شود؟
مردم عادی و تماشاگرانی که به ورزشگاه و استادیوم ورزشی می آیند تا بیشترین احساسات و تشویق های خود را نثار قهرمانان کنند هرگز از عمق و اندازه رقابت سهمگینی که در میدان ورزشی جریان دارد آگاه نیستند.آنچه که در صحنه یک رقابت ورزشی می گذرد هیچ چیزی کمتر از یک جنگ واقعی و تمام عیار ندارد،جایی که چند سانتیمتر، چندکیلو، چندگرم و چند ثانیه اختلاف می تواند یکی را قهرمان و دیگری را مغلوب کند، یکی را به اوج و دیگری را به حضیض برساند و اینجاست که معلوم می شود چرا شعار " پیروزی به هر قیمت " هدف ورزشکاران قرار می گیرد و مصرف انواع داروهای زیان بخش و مهلک رواج می یابد.
انسولین و کنترل ترشح آن
شناخت و چگونگی تسلط بر ترشح قوی ترین هورمون آنابولیک در بدن و اینکه چطور انسولین می تواند به بهترین دوست شما و یا دشمنی ترسناک بدل شود برای هر انسانی و هر ورزشکاری واجب و از الزامات می باشد .
انسولین یکی از مهمترین هورمون های آنابولیک در بدن است ، با این حال اغلب افراد دیدگاه های غلط و ابهامات زیادی در مورد آن دارند. از آنجایی که این هورمون مسئول اصلی در انتقال گلوکز به داخل سلول ها از جمله عضلات به شمار می آید ، اغلب در مورد دیابت مورد توجه افراد قرار می گیرد. ولی انسولین عملکردی فراتر از انتقال و کنترل محض گلوکز بر عهده دارد .
